محاسبه پایداری دینامیک راه رفتن در افراد با ضایعه لیگامان صلیبی قدامی برای ارزیابی تأثیر تمرینات اغتشاشی

هدف: در این تحقیق با استفاده از روش دینامیک غیرخطی، از شاخص ثبات دینامیک برای بررسی تأثیر اغتشاش درمانی در افراد مبتلا به ضایعه لیگامان صلیبی قدامی استفاده شده است. روش بررسی: نمونه گیری به صورت غیراحتمالی قضاوتی از بین مردان ورزشکاری که حداقل 6 ماه از ضایعه لیگامان صلیبی قدامی آنها گذشته بود صورت گرفت. با استفاده از تخته های تعادل، 10 جلسه اغتشاش درمانی انجام گرفت. داده برداری سینماتیک مفاصل اندام تحتانی با استفاده از الکتروگونیامتر قبل و بعد از درمان انجام شد. داده های سینماتیک مربوط به مفصل زانو در 60 سیکل راه رفتن برای محاسبه شاخص ثبات دینامیک مورد استفاده قرارگرفت. سری های زمانی در پنج بعد بازسازی شدند و نمای لیاپانوف زمان محدود برای 7 نفر قبل و بعد از دریافت تمرینات اغتشاشی محاسبه شد. از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون برای بررسی تأثیر تمرینات استفاده شد. یافته ها: مقدار شاخص ثبات دینامیک قبل و بعد از تمرینات به ترتیب ۰/۲±۰/۷ و ۰/۲±۰/۵ بود. تحلیل آماری نشان داد شاخص ثبات دینامیک راه رفتن افراد مبتلا به آسیب لیگامان صلیبی قدامی بعد از تمرینات اغتشاشی بهبود معناداری داشته است (۰/۰16=p). نتیجه گیری: تمرینات اغتشاشی در بهبود تعادل دینامیک افراد مبتلا به آسیب لیگامان صلیبی قدامی حین راه رفتن مؤثر بوده است. بنابراین با استفاده از محاسبات دینامیک غیرخطی می توان بستر نظری استواری برای طراحی و ارزیابی درمان های توانبخشی اختصاصی ضایعه لیگامان صلیبی قدامی ایجاد نمود. این روش های محاسباتی می تواند برای ارزیابی عملکردی دیگر مداخلاتی که در حرکاتی مثل راه رفتن تأثیر می گذارند نیز استفاده شود.